Szanowni Państwo!

Serdecznie zapraszamy na przedwakacyjne spotkanie Ormiańskiego Towarzystwa Kulturalnego,
które odbędzie się w najbliższą sobotę, 25.06.2022 o godz. 16:00 w siedzibie OTK przy ul. Studenckiej 2 lok. 3A w Krakowie.

Tematem spotkania będzie najnowsza publikacja OTK: „Wielce szanowni wydrwigrosze oraz inne utwory” Hagopa Baroniana, a poprowadzi je prof. dr hab. Andrzej Pisowicz, wybitny armenista i iranista.

Do zobaczenia!

Zarząd Ormiańskiego Towarzystwa Kulturalnego

HAGOP BARONIAN „Wielce szanowni wydrwigrosze oraz inne utwory”
Tłumaczenie z przekładu rosyjskiego: dr Stanisław Ulaszek
Polska redakcja armenistyczna: prof. Andrzej Pisowicz
Współpraca: Małgorzata Malkiewicz i Jan Abgarowicz
Zrealizowano dzięki dotacji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.
Specjalne podziękowania dla Księgarni Akademickiej.

Hagop Baronian (1843–1891) – ormiański twórca prozy realistycznej, dramaturg, wybitny satyryk, pedagog oraz wpływowa postać społeczna XIX wieku. Urodził się w Adrianopolu (turecka nazwa: Edirne) i przyszło mu żyć w czasach tureckich prześladowań.

Podstawową edukację odebrał w szkole ormiańskiej, gdzie nauczył się m.in. języków obcych. Sytuacja finansowa nie pozwoliła mu na rozpoczęcie wyższych studiów, mimo to cały czas kształcił się samodzielnie, czytając nie tylko współczesną europejską literaturę, lecz także dzieła starożytnych greckich filozofów. Z czasem zaczął pracować w redakcjach ormiańskich czasopism ukazujących się w Stambule. Najpierw w satyrycznym dwutygodniku „Meghu” (po ormiańsku: „pszczoła”), a potem w czasopiśmie „Tadron” (czyli „teatr”). Stopniowo zyskiwał sobie opinię utalentowanego publicysty i popularnego autora tekstów humorystycznych.

Jako dramaturg debiutował w 1865 roku komedią Sługa dwóch panów (po zachodnioormiańsku: Jergu derow dzara my) nawiązującą do wątku znanego ze sztuki o tym samym tytule napisanej w 1745 roku przez włoskiego komediopisarza Carla Goldoniego. W trzy lata później powstała komedia Orientalny dentysta (Adamnapujżn areweljan). Jego najpopularniejszym dramatem jest napisany w 1886 roku Papcio Bagdasar (Baghdasar achpar), którego polskie tłumaczenie wchodzi w skład niniejszej publikacji. Wśród opowieści satyrycznych Baroniana wyróżniają się Wielce szanowni wydrwigrosze (po zachodnioormiańsku: Medzabadiw murackanner) z 1882 roku, otwierający niniejszy wybór.

W swojej twórczości Baronian ujawniał obłudę, tchórzostwo, chciwość, skąpstwo, niewierność i egoizm. Piętnował atmosferę kłótni i intryg, które dzielą ludzi we wszystkich krajach, jednak jego krytyka przede wszystkim dotyczyła sułtańskiej Turcji XIX w. i społeczeństwa mieszczańskiego.

Zachorował na gruźlicę i zmarł w Stambule w wieku 48 lat. Należy podziwiać nie tylko jego talent literacki, lecz również odporność psychiczną, która pozwalała mu na kontynuowanie pełnej humoru twórczości wbrew zagrożeniu ze strony nieuleczalnej w XIX wieku choroby.